การลงทุนและการเข้าตลาด

สำหรับนักลงทุนแล้ว หัวข้อที่ได้รับความสนใจมากที่สุดคือ จุดใดที่ควรเข้าตลาด, ควรเลือกตำแหน่งใดในการเข้าทำการซื้อขาย และควรจัดการตำแหน่งพอร์ตการลงทุนอย่างไรในอนาคต ซึ่งเรียกว่าขั้นตอนการลงทุนทั้งสามขั้นตอน แต่ระหว่างนั้นนักลงทุนมักจะไม่คำนึงถึงสภาพตลาดในขณะนั้นว่าควรที่จะเข้าตลาดหรือไม่? ช่วงเวลาที่จะเข้าตลาดนั้นเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดหรือเปล่า? ความเสี่ยงและผลตอบแทนที่เข้ามานั้นมีความสัมพันธ์กันหรือไม่? โดยเฉพาะเมื่อคำถามเหล่านี้ได้รับคำตอบว่า "ไม่" นักลงทุนจะเริ่มรู้สึกสับสน.

สภาวะตลาดที่ผันผวน

เมื่อราคาตลาดมีความผันผวนอย่างมาก จิตใจของนักลงทุนจะเริ่มมีความกระวนกระวาย และคลั่งไคล้ในการซื้อขาย โดยเฉพาะเมื่อราคาเคลื่อนไหวไปในทิศทางที่คาดหวัง ความกระตือรือร้นในการซื้อขายจะไม่สามารถควบคุมได้ เมื่อเสียงของแป้นพิมพ์ดังขึ้น สัญญาณแห่งการต่อสู้เริ่มแผดเสียงขึ้น ในขณะนี้ผู้ค้าไม่ได้คิดถึงการชนะหรือแพ้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือมีตำแหน่งการลงทุนในมือ และไม่สามารถอยู่โดยไม่มีตำแหน่งได้ ห้ามให้ความผันผวนของตลาดไม่มีความเกี่ยวข้องกับตนเอง ในกรณีนี้แม้ว่านักลงทุนจะสามารถทำกำไรได้ วิธีการที่ใช้ในการลงทุนก็ถือว่าไม่ถูกต้อง.

เวลาที่ควรหยุดซื้อขาย

ดังนั้นในสถานการณ์ใดที่นักลงทุนควรหยุดการซื้อขาย “พักฟื้น” ?

1. ตลาดอยู่ในภาวะไซด์เวย์ไร้แนวโน้ม

สำหรับนักลงทุน ตลาดจะแบ่งออกเป็นสามสถานะ: ขึ้น, ลง, และ ไซด์เวย์ ในเวลาที่ตลาดมีทิศทางขาขึ้นหรือขาลง การเคลื่อนไหวของราคาแสดงให้เห็นถึงแนวโน้มที่ชัดเจน ทางเดินที่ราบรื่นทำให้เราสามารถทำกำไรได้เพียงแค่ติดตามตลาดอย่างไร้สติ ขณะที่ในช่วงที่ตลาดอยู่ในภาวะไซด์เวย์ ราคามิได้เคลื่อนไหวในทิศทางที่ชัดเจน จึงไม่ว่าจะเลือกทำกำไรในทิศทางใดก็มีความเสี่ยงร้อยละ 50 เท่ากัน ดังนั้นตัวเลือกที่ดีที่สุดในช่วงเวลานี้คือการเลือกพักผ่อน และในระยะเวลาที่หยุดการซื้อขายให้คอยสังเกตทิศทางของตลาดอย่างรอบคอบ เมื่อตลาดส่งสัญญาณกลับมาก็ให้ดำเนินการตามนั้นเพื่อทำกำไรที่ควรจะได้.

2. ความเสี่ยงที่ไม่สามารถควบคุมได้

สำหรับนักลงทุนที่มีประสบการณ์ ความสำคัญที่มากที่สุดในขณะทำการซื้อขายคือการจัดการความเสี่ยง มากกว่าการคาดเดาทิศทางของตลาด การจัดการความเสี่ยงเป็นเครื่องมือเดียวที่จะช่วยให้นักลงทุนอยู่รอดในตลาดได้ ดังนั้นการเรียนรู้การจัดการความเสี่ยงจะช่วยให้นักลงทุนเดินทางในเส้นทางการลงทุนได้ยาวนานขึ้น ความเสี่ยงบางประการสามารถควบคุมโดยตัวเองได้ เช่น การตั้งจุดหยุดขาดทุน, การตั้งจุดรับกำไร, หรือการจัดการเงินลงทุน แต่บางความเสี่ยงไม่สามารถควบคุมได้ เช่น ภัยพิบัติทางธรรมชาติหรือสงคราม ในกรณีนี้เราจะต้องหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดความเสียหายจากความเสี่ยงเหล่านี้ในรูปแบบที่มีประสิทธิภาพ วิธีที่ง่ายที่สุดในช่วงเวลาที่ความเสี่ยงเหล่านี้อาจเกิดขึ้นคือการหยุดพัก, ไม่มีกองทุน แม้ว่าจะทำให้เราพลาดโอกาสในการทำกำไร แต่เราก็หลีกเลี่ยงโชคร้ายที่ถูกตลาดกำจัดออกไป.

3. การซื้อขายที่ไม่ลงตัวบ่อยครั้ง

ตลาดก็เหมือนน้ำ นักเทรดคือผู้ที่ว่ายน้ำ ซึ่งนักว่ายน้ำแต่ละคนจะมีความสามารถในการว่ายน้ำที่แตกต่างกัน แต่ไม่ว่าจะเก่งหรืออ่อนแอก็จะมีความเสี่ยงที่จะสำลักน้ำอยู่ดี ดังนั้นจึงมีคำกล่าวที่ว่า “ใครจะไม่เปียกน้ำเมื่อเข้าใกล้แม่น้ำ?” การเข้าร่วมในการซื้อขายในตลาดก็เช่นเดียวกัน จากที่เข้าร่วมการซื้อขาย นักลงทุนย่อมมีจุดที่ขาดทุน การขาดทุนหลายครั้งทำให้จิตใจแย่ลง จนถึงขนาดจำเป็นต้องซื้อขายบ่อยครั้งและหวังว่าจะใช้กำไรที่มากขึ้นเพื่อชดเชยการขาดทุน อย่างไรก็ตามจิตใจที่แย่จะทำให้การซื้อขายไม่ลงตัว ในช่วงนี้สิ่งที่คุณต้องทำคือการลืมการซื้อขายในอดีต พักผ่อน สรุป และค้นหาโอกาสใหม่เพื่อเริ่มต้นใหม่.

การพักผ่อนสำหรับนักค้าในตลาดฟิวเจอร์ส

สำหรับนักค้าตลาดฟิวเจอร์ส สภาพจิตใจในช่วงเวลาพักผ่อนสามารถสรุปเป็นห้าคำได้ว่า “ความผูกพันที่ห่างเหิน” เพราะความผูกพันทำให้ไม่สามารถห่างเหินจากตลาดได้ ในขณะที่อยู่ห่างเหินจากตลาดก็ยังมีความรู้สึกผูกพันอยู่ แต่สิ่งที่ฉันต้องการจะพูดคือว่าหากคุณยังผูกพันกับตลาด ก็ควรที่จะห่างมันออกไปสักระยะ ไม่เช่นนั้นต่อไปคุณอาจจะไม่มีความรู้สึกผูกพันอีกต่อไป.