บทนำ

มีคำกล่าวที่รู้จักกันดีในวอลล์สตรีทเกี่ยวกับการลงทุนว่า "ตัดขาดทุน ปล่อยให้กำไรวิ่ง" คำนี้มีความหมายที่ลึกซึ้งมาก จนเรียนรู้ไม่ได้จากการพูดแค่ไม่กี่คำ แต่ต้องใช้เวลาหลายปีหรือนับสิบปีถึงจะเข้าใจได้ (คำพูดนี้อาจจะฟังดูอวดดี แต่ในความจริงแล้วฉันเองก็ไม่แน่ใจว่ามันมีความหมายลึกซึ้งแค่ไหน แต่คำพูดไหนของฉันก็คงไม่ต่างกัน ดังนั้นเราจึงพูดกันแบบนี้) เพราะวลีที่กระชับและเฉียบขาดมักจะไม่สามารถเข้าใจได้จากความหมายตามตัวอักษร จึงกลายเป็นแค่การพูดพล่อยๆ。

การถือขาดทุนและให้กำไรวิ่ง

จากการตีความที่ผิวเผินและความเข้าใจตามตัวอักษรทั่วไป สำนวนนี้มักถูกตีความว่า: เมื่อต้องขาดทุนควรหยุดขาดทุนทันที และทำให้การขาดทุนสั้นที่สุด; แต่เมื่อมีกำไร ควรถือไว้ไม่ให้ขยับ เพื่อให้กำไรวิ่งไป จนทำให้กำไรน้อยๆ กลายเป็นกำไรจำนวนมาก。这真是个天大的笑话，若如此，那根本就是让利润逃跑！

ตีความความหมาย

ทำไมถึงเป็นแบบนี้? เพราะคนเหล่านี้ถือว่าการถือกำไรในบัญชีเป็นเงื่อนไขเดียวในการวิ่ง แต่ไม่พิจารณาสภาพตลาดว่าปล่อยให้มันวิ่งได้หรือไม่ แม้แต่นักวิ่งมาราธอนที่เก่งที่สุดก็ไม่สามารถวิ่งในที่นอนเพื่อลุ้นแชมป์ได้ ต้องมีเส้นทางสำหรับการวิ่ง บทสนทนานี้ก็เกี่ยวกับว่าเราจะลงทุนในระยะยาวหรือลงทุนระยะสั้นไปด้วย。สำหรับความเข้าใจของคนทั่วไป，สิ่งที่สามารถวิ่งได้ก็คงเป็นการลงทุนระยะยาว。ปัจจุบันฉันไม่แน่ใจว่าอะไรคือการลงทุนระยะยาวและระยะสั้นแล้ว。

การสนทนากับเพื่อนเก่า

บางครั้งในระหว่างที่ฉันไปเดินเล่นที่โบรกเกอร์ก็เจอเพื่อนเก่า ที่ถามฉันว่า: "คุณทำการลงทุนระยะยาวหรือระยะสั้น?" จริงๆ แล้ว พวกเขาแค่ถามเพื่อความสุภาพไม่ได้คาดหวังคำตอบจริงจัง แต่ฉันกลับเผลอไม่รู้จะตอบอย่างไร จึงสอบถามกลับไปว่า "การลงทุนฟอเร็กซ์ต้องแบ่งเป็นระยะยาวและระยะสั้นด้วยเหรอ?" ซึ่งแน่นอนว่าคนที่ถามมองฉันด้วยอาการดูถูกเล็กน้อย พูดจาแบบสุภาพ แต่ในใจคงคิดว่า ฉันทำฟอเร็กซ์มาหลายปีทำไมยังไม่มีความก้าวหน้าอะไรเลย

การค้าและผลกำไร

พูดถึงการลงทุนระยะยาวและระยะสั้น，การเทรดที่มีชื่อเสียงมักเป็นผู้ลงทุนนาน ที่ทำกำไรได้มากโดยเป็นที่รู้จัก อย่างเช่น นักลงทุนที่ทำกำไรชิ้นใหญ่จนมีชื่อเสียงเขาก็ทำการลงทุนแบบรักษาแบบนาน และนี่เองนักลงทุนจึงสรุปว่า ในการประสบความสำเร็จจะต้องทำการลงทุนระยะยาว وإذاไม่เป็นเช่นนั้นมากที่สุดก็จะเป็นแค่ผู้เล่นทั่วไปที่ขาดทุนก็ขาดทุนหรือลงทุนแล้วยังไม่ได้กำไรอะไร。

การบริหารความเสี่ยง

มีคำกล่าวว่าผู้ชนะคือกษัตริย์และผู้แพ้คือโจร สำหรับใครที่มีความต้องการยิ่งใหญ่ก็ต้องรับความเสี่ยงที่ตามมาด้วย。พึงเข้าใจว่าผู้ชนะและผู้แพ้ก็ไม่ได้ทำสิ่งที่แตกต่างกัน เห็นได้ชัดว่าการกระทำที่ล้มเหลวย่อมเป็นการล้มเหลว แต่การกระทำที่ประสบความสำเร็จก็ไม่ได้หมายความว่าจะประสบความสำเร็จเสมอ นี่คือความเสี่ยง!

ความท้าทายของนักลงทุน

ความต้องการของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคนต้องการเป็นกษัตริย์ ซึ่งพวกเขายินดีที่จะรับความเสี่ยงที่อาจจะทำให้ชีวิตพังทลาย แต่ฉันไม่อยากรับความเสี่ยงขนาดนั้น จึงพอทำได้แค่เป็นพลเมืองทั่วไปที่มีชีวิตที่มั่นคง

ใช่หรือไม่ใช่?

ในตลาดฟอเร็กซ์ก็คงเหมือนกัน ถ้าต้องการเป็นนักลงทุนระดับอาจารย์ ก็ต้องรับการเสี่ยงที่เหมาะสมด้วย。ถึงแม้ว่าเซียงหยี่ปิงจะมีชื่อเสียงแต่เขาได้เลือกเส้นทางที่เหมาะสม แต่ทุกคนก็สามารถทำแบบนี้ได้ แต่กลับโชคไม่ดีในบางครั้ง

ความจริง

เรียกได้ว่าทุกคนมีวิธีการที่คล้ายกัน แต่ทำไมถึงมีความแตกต่างกันมาก? เซียงหยี่ปิงอาจจะไม่ได้ให้เหตุผลที่ชัดเจนว่าทำไมเขาถึงทำเช่นนั้น，เพียงแค่ทิ้งคำพูดที่ว่า "ผู้พูดไม่รู้ ผู้รู้ไม่พูด" ให้ทุกคนคิดกัน

ต้องมองตามสภาพตลาด

สำหรับนักลงทุนรายย่อยแล้ว แน่นอนว่าต้องดูตลาดและอารมณ์ของผู้คนในตลาด การลงทุนถือกำไรต้องอิงตามตลาด，ไม่สามารถบังคับตัวเองได้ในสถานการณ์ที่ตลาดไม่อำนวย

บทสรุป

ท้ายที่สุดแล้ว เพียงแค่มีกำไรนิดหน่อยก็ไม่สามารถทำให้กำไรวิ่งในตลาดที่ไม่ได้เปิดโอกาสให้ นอกจากนี้ยังต้องคำนึงถึงความเสี่ยงที่ผู้เก็งกำไรยินดีจะรับ เพราะตลาดไม่ได้เคลื่อนไหวไปตามเส้นตรงเสมอไป ฟอเร็กซ์คือความเสี่ยงและผลกำไร