บทนำ

《ลั่วหยางเจียหลานจี้》 หรือที่เรียกว่า 《เจียหลานจี้》 เป็นงานเขียนของหยางซวนจือในสมัยเหนือเว่ย เป็นบันทึกที่รวมเรื่องประวัติศาสตร์, ภูมิศาสตร์, พุทธศาสนา และวรรณกรรมไว้ด้วยกัน เนื้อหาหลักกล่าวถึงการก่อสร้างวัดและสวนสาธารณะ แม้คุณจะไม่ชอบเนื้อหานี้ แต่การอ่านในลักษณะของร้อยแก้วก็ยังถือว่าน่าสนใจ นอกจากนี้ยังมีการบรรยายเหตุการณ์ต่างๆ ที่น่าสนใจให้ได้อ่านกัน

เรื่องราวของความโลภ

ในเล่มที่ 4 "ซิตี้เวสต์. วัดฟ้าหยุน" ได้มีการบรรยายที่มีชีวิตชีวาเกี่ยวกับชายผู้โลภสองคน ในเวลานั้น ขุนนางทั้งสองคือหยวนหลงและหลี่ฉง ได้กลายเป็นเศรษฐีในประเทศโดยการบีบเอาทรัพย์สินจากประชาชน แต่พวกเขาก็ยังมีความโลภอย่างมาก ในขณะนั้น รัฐบาลมีอุดมสมบูรณ์ เงินคลังของประเทศก็เต็ม

ความซื่อสัตย์

มีข้าราชการที่ซื่อสัตย์คนหนึ่งชื่อว่าฉุยกวง เขาได้ขอผ้าฝ้ายมาสองเส้นเท่านั้น เมื่อได้รับคำถามจากพระราชินีว่า ทำไมถึงได้ผ้าฝ้ายมาน้อย เขาตอบว่า "ผมมีมือสองข้าง การจะเอาผ้าฝ้ายถึงสองเส้นก็ถือว่ามากแล้ว" หลายคนชื่นชมในความซื่อสัตย์ของเขา

ผลของความโลภ

เมื่อถึงตาของหยวนหลงและหลี่ฉงที่มารับผ้าฝ้าย สองคนนี้กลับโลภมากจนหยิบผ้ามากเกินไป จนไม่สามารถแบกรับไว้ได้และเกิดอาการบาดเจ็บที่ข้อเท้า พระราชินีจึงสั่งให้พวกเขากลับไปมือเปล่า ไม่มีการแจกผ้าฝ้ายให้เลย สองเศรษฐีนี้มีความโลภที่เกินขอบเขต จนถึงขั้นกลายเป็นความป่วยไข้

เรื่องราวในปัจจุบัน

คิดถึงเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา มีพ่อค้าเทรดส่วนหนึ่งที่ขาดทุนบัญชี เขามีเงินอยู่ 600 ดอลลาร์ ทำการเทรดหนึ่งล็อตมาตรฐานของค่าเงินปอนด์ ผลก็คือทำการผิดพลาด ผมถามเขาว่า ทำไมถึงเทรดด้วยเงินที่มากแบบนี้ เขาตอบว่า "แน่นอนว่าหวังจะทำกำไร, ถ้าใช้บัญชีเล็ก เทรดแม้จะถูกต้องก็ไม่ได้เงินมาก."

ข้อคิดสุดท้าย

บัญชีขนาดเล็กเช่นนี้ไม่สามารถแบกตำแหน่งเหล่านั้นได้ คนเทรดนี้กลับเอาผ้าฝ้ายมาในตลาดฟอเร็กซ์มากเกินไปจนไม่สามารถแบกรับได้ สุดท้ายก็ถูกกดดันและพังทลาย นี่จะไม่ใช่การแสดงออกของความโลภใช่ไหม? โลภมากเกินไปไม่ว่าจะเป็นในการเทรดหรือด้านอื่น ๆ ของชีวิต อาจจะทำให้เรามือเปล่าขาดทุกสิ่งที่เคยมี

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

สำหรับการเรียนรู้เกี่ยวกับฟอเร็กซ์ - รู้เบื้องต้นเกี่ยวกับการเทรดฟอเร็กซ์ กรุณาเยี่ยมชม: พื้นฐานฟอเร็กซ์ เรียนรู้คลังข้อมูล