บทนำ

ขณะนี้มีวิธีการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศมากมายซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นสามสำนักหลัก ได้แก่ การวิเคราะห์เชิงปริมาณ การวิเคราะห์เชิงพื้นฐาน และการวิเคราะห์ทางเทคนิค (อันดับของทั้งสามสำนักไม่มีการจัดลำดับ) เรื่องของการถกเถียงถึงความเหนือกว่าและด้อยกว่าของสำนักเหล่านี้ยังคงดำเนินต่อไปเกือบ 100 ปี ค่าใช้จ่ายต่างๆ ของฝ่ายต่างๆ ยังคงไม่สามารถหาข้อสรุปได้

สำนักวิเคราะห์เชิงปริมาณ

การวิเคราะห์เชิงปริมาณคือการใช้โมเดลทางคณิตศาสตร์ในการวิเคราะห์และคาดการณ์ว่าผลิตภัณฑ์ทางการเงินใดๆ จะมีราคาอยู่ที่เท่าไหร่ในอนาคต กล่าวโดยถูกต้องการวิเคราะห์เชิงปริมาณมีเป้าหมายในการวิเคราะห์ว่าความเสี่ยงที่รับได้คืออะไรเพื่อให้ได้ผลตอบแทนที่เหมาะสม ผ่านการสร้างโมเดลทางคณิตศาสตร์ที่ทำให้ความเสี่ยงและผลตอบแทนสัมพันธ์กัน ดังนั้น ขอบเขตที่การวิเคราะห์เชิงปริมาณมุ่งมั่นคือการรักษาเงินลงทุนให้ปลอดภัย ไม่ใช่เพียงเพื่อแสวงหาผลกำไรสูงสุด

การใช้งานในองค์กร

ดังนั้น การวิเคราะห์เชิงปริมาณจึงได้รับการใช้งานอย่างแพร่หลายจากหลายกลุ่มธุรกิจข้ามชาติและกองทุนระหว่างประเทศ สิ่งที่ควรสังเกตคือกลุ่มธุรกิจเหล่านี้ใช้การวิเคราะห์เชิงปริมาณไม่ใช่เพื่อแสวงหาผลตอบแทน แต่เพื่อรักษามูลค่า ยกตัวอย่างเช่น หากบริษัทการค้านานาชาติในนิวซีแลนด์ขายสินค้าให้กับบริษัทในสหรัฐอเมริกา และคาดว่าจะได้รับเงิน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐภายในสามเดือน

ความเสี่ยงในการลงทุน

ตามอัตราแลกเปลี่ยนปัจจุบัน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐจะแปลงเป็น 150,000 เหรียญนิวซีแลนด์ (NZD) อย่างไรก็ตาม ในช่วงระยะเวลาสามเดือนนี้ เหรียญนิวซีแลนด์ (NZD) อาจจะแข็งค่าขึ้น ซึ่งอาจทำให้จำนวนเงิน 100,000 ดอลลาร์สหรัฐไม่สามารถแปลงเป็นจำนวนเงินที่เท่ากันได้ ในการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงนี้ บริษัทนิวซีแลนด์จะใช้การซื้อขายออปชั่น ฟิวเจอร์ส และผลิตภัณฑ์ทางการเงินอื่นๆ เพื่อกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนเพื่อให้สามารถเปลี่ยนเป็น 150,000 เหรียญนิวซีแลนด์ได้ไม่ว่าราคาจะเปลี่ยนแปลงอย่างไรในช่วงสามเดือนนี้

สำนักวิเคราะห์เชิงพื้นฐาน

การเคลื่อนไหวของราคาแต่ละประเภทมีสาเหตุภายในที่อยู่เบื้องหลัง การวิเคราะห์เชิงพื้นฐานก็คือการหวังที่จะจับมาให้เข้าใจถึงสาเหตุภายในและประเมินค่าของผลิตภัณฑ์ทางการเงินในปัจจุบัน ว่าราคาปัจจุบันนั้นมีเหตุผลหรือไม่และคำนวณแนวโน้มราคาข้างหน้าอย่างไร การวิเคราะห์เชิงพื้นฐานคือการวิเคราะห์เชิง macroscopics ที่ใช้โดยรัฐบาลในการปรับแต่งเศรษฐกิจ

ความท้าทายของนักลงทุนรายย่อย

อย่างไรก็ตาม วิธีการวิเคราะห์นี้ไม่เหมาะสมสำหรับนักลงทุนรายย่อย เนื่องจากการเก็บรวบรวมข้อมูลและวิเคราะห์ข้อมูลใช้เวลามาก รวมถึงนักลงทุนรายย่อยอาจไม่สามารถการันตีความถูกต้องของข้อมูลที่ตนได้รวบรวม นอกจากนี้ การวิเคราะห์เชิงพื้นฐานเป็นการวิเคราะห์ในมุมกว้าง ผลลัพธ์ของการวิเคราะห์อาจมีการคาดการณ์ต่อเนื่องไปหลายปีข้างหน้า

สำนักวิเคราะห์ทางเทคนิค

การวิเคราะห์ทางเทคนิคถูกออกแบบมาเฉพาะสำหรับธุรกิจการเก็งกำไร การวิเคราะห์ทางเทคนิคพูดง่ายๆ คือการช่วยให้ผู้ลงทุนสามารถตัดสินใจได้ว่า ขณะนี้ตลาดอยู่ในแนวโน้มไหน เพื่อให้สามารถปฏิบัติตามแนวโน้มนั้นได้

แนวทางการทำงาน

ดังนั้น ผู้เขียนสามารถสรุปการวิเคราะห์ทางเทคนิคได้ว่า “ซื้อเมื่อราคาเพิ่ม ขายเมื่อราคา ลด สอดคล้องแนวโน้ม” จากมุมมองบางอย่าง การวิเคราะห์ทางเทคนิคมีเป้าหมายเพียงเพื่อช่วยนักลงทุนในเกมที่ไม่เป็นธรรมในการทำกำไร

ข้อเปรียบเทียบ

เปรียบเทียบวิธีการวิเคราะห์ทางเทคนิคเสมือนกับทางเลือกในการฆ่าหรือทำลาย ไม่มีสิ่งที่ซับซ้อน ทุกอย่างทำเพียงเพื่อจุดประสงค์เดียว นั่นคือการฆ่า ในเรื่องราวหนึ่งพูดถึงนักฆ่าหนึ่งคนกล่าวว่า “ทักษะของฉันไม่ได้ดีกว่าเขา แต่ฉันมีโอกาส 70% ที่จะฆ่าเขา” การเรียนรู้การวิเคราะห์ทางเทคนิคอาจจะไม่สามารถเชื่อมโยงเหตุการณ์ในอดีตและอนาคตเหมือนกับสองสำนักก่อนหน้าได้ แต่ในแง่ของการวิเคราะห์ การเทรด และการทำกำไรนั้นเหนือกว่าสำนักทั้งสอง