อัตราส่วนผลตอบแทนต่อความเสี่ยงที่ดีที่สุดในการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราคืออะไร?

อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงของนักเทรดนั้นเป็นส่วนสำคัญของแผนการซื้อขาย ไม่ได้เป็นเพียงตัวเลขโดยสุ่ม คุณไม่สามารถพิจารณาเพียงแค่ส่วนที่ทำกำไรเพื่อกำหนดอัตราส่วนนี้ เนื่องจากอัตราส่วนนี้สามารถมีผลต่อการซื้อขายจริง ๆ เราจึงต้องทำความเข้าใจว่าทำไมอัตราส่วนนี้จึงสำคัญต่อระบบการซื้อขาย นอกจากนี้การเพิ่มหรือลดอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงมีข้อดีและข้อเสียอย่างไร

อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงคืออะไร?

ในการซื้อขาย อัตราส่วนผลตอบแทนต่อความเสี่ยงของคุณจะถูกกำหนดโดยเป้าหมายกำไรและความเสี่ยงต่อการซื้อขายแต่ละครั้ง ตัวอย่างเช่น หากเป้าหมายกำไรของคุณคือ 100 จุด และความเสี่ยงคือ 50 จุด อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงของคุณคือ 2:1 หากเป้าหมายกำไรของคุณคือ 100 จุด และความเสี่ยงของคุณก็คือ 100 จุด อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงก็จะเป็น 1:1

ควรระวังว่าอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงไม่ได้เป็นตัวแทนผลลัพธ์การซื้อขายจริง ๆ เสมอไป เพราะว่าผลลัพธ์การซื้อขายจะ受到ปัจจัยอื่น ๆ เช่น การเคลื่อนที่ของการหยุดขาดทุน การปิดตำแหน่งก่อนเวลา เป็นต้น

ความสำคัญของอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยง

สมมุติว่าอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงคือ 1:1 และอัตราผลกำไรคือ 50% ดังนั้น หลังจากหักค่าใช้จ่ายในการจ่ายค่าพื้นที่ ค่าคอมมิชชั่น และค่าธรรมเนียมอื่น ๆ คุณอาจจะอยู่ในสถานะขาดทุน

แต่ถ้าอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงของคุณคือ 2:1 และอัตราผลกำไรอยู่ที่ 50% กำไรของคุณจะมากขึ้นมาก แม้ว่าอัตราผลกำไรจะอยู่ที่ 35% คุณก็ยังสามารถได้กำไรอยู่

แน่นอน ในสถานการณ์จริง ขึ้นอยู่กับระบบการซื้อขาย อาจไม่มีการซื้อขายที่มีกำไรทุกครั้งที่สามารถบรรลุเป้าหมายได้ เช่น ก่อนมีการประกาศข่าวสำคัญคุณอาจต้องออกจากตำแหน่งก่อนเพื่อรักษากำไรบางส่วนไว้

จากภาพข้างบนเห็นว่า อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงที่สูงขึ้นหมายความว่าจำนวนการซื้อขายที่ต้องทำเพื่อบรรลุเป้าหมายจะน้อยลง แล้วทำไมไม่ตั้งอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงให้สูงอย่าง 10:1 ไปเลยละ?

ข้อดีและข้อเสียในการปรับอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยง

อย่างที่กล่าวไป อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงที่สูงจะช่วยให้ซื้อขายได้น้อยลง ซึ่งเป็นข้อดีที่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม เป้าหมายกำไรของคุณยิ่งสูงขึ้นโอกาสในการบรรลุเป้าหมายกลับน้อยลง:

ในภาพแท่งเทียนตลาดกระทิงด้านบนที่เราได้ระบุจุดเข้าซื้อ โดยตั้งจุดหยุดขาดทุนตามตำแหน่งมาตรฐาน จะเห็นได้ว่าการมีอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงที่ 1:1 และ 2:1 ค่อนข้างจะบรรลุได้ง่าย แม้กระทั่งก่อนถึงจุดต้านแรก การที่อัตราส่วนอยู่ที่ 3:1 ก็ยังมีความเป็นไปได้

แต่ตลาดมักจะไม่สามารถบรรลุระดับ 4:1 ยิ่งกว่านั้น 5:1 แทบจะเป็นไปไม่ได้ ส่วนภาพนี้เองก็คือการปรับตัวของตลาดกระทิงจริง เพราะว่าในกรณีส่วนใหญ่การซื้อขายแบบนี้มักจะไม่สามารถบรรลุอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยง 3:1 ได้

อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงที่ดีที่สุดในการซื้อขาย

ตามความแตกต่างของระบบการซื้อขายและกลยุทธ์ที่นักเทรดใช้ อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงก็มีความแตกต่างอย่างมาก เช่น นักเทรดที่ทำการซื้อขายระยะสั้นอาจออกจากการซื้อขายเมื่อกำไรได้ 1 จุด อัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงอาจต่ำกว่า 2:1 นักเทรดหลายคนใช้ 2:1 ในการซื้อขายบ่อยที่สุด ในภาพด้านล่างหลังรูปแบบการตั้งไข่ของตลาดหมีมีรูปแบบการตั้งไข่ของตลาดกระทิงตามมาด้วย

สำหรับฉัน การตั้งค่าทดลองในรูปแบบการตั้งไข่ควรตั้งค่าผลตอบแทน/ความเสี่ยงอย่างน้อย 3:1 เนื่องจากมันไม่ใช่รูปแบบที่แข็งแกร่ง และรูปแบบการตั้งไข่มักจะสามารถให้สถานการณ์ที่มีอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยงที่ดี ภาพด้านบนแสดงให้เห็นว่ามีอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยง 3:1 เป็นสิ่งที่สามารถทำได้ ซึ่งบางครั้งกำไรที่ได้มาจากรูปแบบนี้อาจเกินการปรับตัวเล็กน้อย

ควรกล่าวว่าอัตราส่วนผลตอบแทน/ความเสี่ยง 2:1 หรือ 3:1 ในการซื้อขายนั้นเหมาะสมที่สุด

นักเทรดที่ทำการซื้อขายระยะสั้นมักเลือกอัตราส่วน 1:1 หรือต่ำกว่า เนื่องจากสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับพวกเขาคืออัตราผลกำไร ไม่ใช่ผลตอบแทน/ความเสี่ยง นักเทรดที่ถือครองตำแหน่งสามารถตั้งอัตราส่วนได้ถึง 10:1 เนื่องจากตำแหน่งที่จะต้องรอเงื่อนไขพื้นฐานหรือเทคนิคในระยะยาวเพื่อกระตุ้น

สรุปแล้ว สถานการณ์เฉพาะจะต้องพิจารณาตามระบบและกลยุทธ์ของนักเทรดแต่ละคน