บทนำ

ในการออกแบบกลยุทธ์การเก็งกำไรที่มีประสิทธิภาพ คุณจำเป็นต้องเข้าใจกลยุทธ์การเทรดของคุณเองให้ชัดเจน การยืนยันว่าคุณเป็นนักเทรดประเภทใดและประเภทของสไตล์การเทรดที่คุณใช้เป็นสิ่งสำคัญ เมื่อคุณมีกลยุทธ์การเทรดที่มีประสิทธิภาพแล้ว การดำเนินการในระหว่างการเทรดจะมีทิศทางชัดเจนและไม่ทำให้คุณรู้สึกหวาดกลัว สิ่งนี้เป็นประโยชน์ต่อผู้เริ่มต้นมาก

1. แนวรับและแนวต้าน

กลยุทธ์การเข้าและออกตลาดที่อยู่ภายในระดับแนวรับและแนวต้านเป็นที่นิยมอย่างมาก โดยเฉพาะในตลาดที่มีการเคลื่อนไหวในช่วง จำกัด แนวรับหมายถึงราคามักมีแนวโน้มที่จะหาจุดหยุดอยู่ที่ระดับหนึ่ง และจะกลับตัวขึ้นไปในทิศทางที่สูงขึ้น โดยทั่วไปแล้วที่ระดับนี้ ราคามักมีแนวโน้มที่จะสูงขึ้น อย่างไรก็ตาม หากราคาทะลุผ่านแนวรับนี้ไป ราคาสามารถลดลงไปเรื่อย ๆ จนถึงระดับแนวรับถัดไป

แนวต้านหมายถึง ราคามักจะพบกับการต่อต้านเมื่อมีการขึ้นราคา และมักจะกลับตัวไปในทิศทางที่ต่ำกว่า มันตรงข้ามกับแนวรับ ซึ่งหมายความว่าราคามีความน่าจะเป็นที่มากขึ้นที่จะถอยกลับจากระดับนี้ แทนที่จะทะลุผ่านมันไป อย่างไรก็ตาม หากทะลุผ่านแนวต้านนี้ไป ราคาสามารถขึ้นไปต่อจนถึงระดับแนวต้านถัดไปได้

เมื่อนักเทรดเปิดการขาย พวกเขาจะใช้แนวต้านที่ใกล้ที่สุดเป็นระดับการเก็งกำไร ขณะเดียวกันจะใช้แนวรับที่ใกล้ที่สุดเป็นจุดหยุดการขาดทุน; ในทางกลับกันเมื่อต้องการเปิดการซื้อจะใช้แนวรับเป็นระดับการเก็งกำไรและใช้แนวต้านเป็นจุดหยุดการขาดทุน

2. รูปแบบแท่งเทียน

รูปแบบแท่งเทียนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมาเป็นระยะเวลานาน และนักเทรดเชื่อว่ารูปแบบเหล่านี้จะทำซ้ำในประวัติศาสตร์ ซึ่งแสดงถึงอารมณ์ของตลาดที่มักจะให้ปฏิกิริยาเดียวกันต่อความเคลื่อนไหวของตลาดเดียวกัน โดยทั่วไปใช้แรงดันในการซื้อและขายในการยืนยันการกลับตัวของแนวโน้มและการทะลุผ่าน

ในตลาดฟอเร็กซ์ รูปแบบแท่งเทียนช่วยให้นักเทรดยืนยันการกลับตัวของแนวโน้มและการทะลุผ่าน เมื่อกลยุทธ์นี้ใช้ร่วมกับการวิเคราะห์ทางเทคนิค การเลือกเข้าและออกจึงมีประสิทธิภาพมากขึ้น

3. การออกจากตลาดตามการวิเคราะห์พื้นฐาน

ในช่วงที่มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดและข่าวสำคัญ การแพร่ระบาดของข่าวมักทำให้ตลาดเงินให้ปฏิกิริยาที่ไม่คาดคิดต่อนักเทรด ตัวอย่างเช่น หากธนาคารกลางออกการตัดสินใจที่ไม่คาดคิดเกี่ยวกับอัตราดอกเบี้ย มักทำให้ตลาดผันผวนอย่างมาก ซึ่งปฏิกิริยานี้อาจส่งผลต่อตำแหน่งการเทรดของคุณ ในกรณีนี้ การออกจากตำแหน่งด้วยมือถือเป็นสถานการณ์ที่ปลอดภัยมากกว่า

ปัจจัยในการวิเคราะห์พื้นฐานรวมถึงอัตราดอกเบี้ย เงินเฟ้อ และ GDP โดยพิจารณาจากตัวชี้วัดอื่น ๆ เช่น ความสมดุลการค้า ยอดขายปลีก และข้อมูลการจ้างงาน รวมถึงนโยบายการเงิน การเปลี่ยนแปลงนโยบายการคลัง และความมั่นคงทางการเมือง

4. การเทรดตามแนวโน้ม

แนวโน้มคือทิศทางโดยรวมของการเปลี่ยนแปลงราคาในตลาดสินทรัพย์ แนวโน้มแบ่งออกเป็นสามประเภท:

• แนวโน้มขาขึ้น (ตลาดกระทิง, มองบวก)
• แนวโน้มขาลง (ตลาดหมี, มองลบ)
• แนวโน้มเคลื่อนไหวไปในทิศทางข้างเคียง (ด้านข้าง)

ไม่มีระยะเวลาเฉพาะในการมองทิศทางใดๆ ว่าเป็นแนวโน้ม แต่ระยะเวลาที่ทิศทางนั้นคงอยู่ยิ่งนาน แนวโน้มจะยิ่งเชื่อถือได้ วิธีที่ดีในการระบุแนวโน้มคือการใช้เส้นแนวโน้ม ซึ่งเชื่อมต่อระหว่างจุดต่ำที่สูงขึ้นและจุดสูงที่ต่ำลงหรือแนวโน้มทรงตัวที่เคลื่อนไหวนิ่ง

พื้นฐานแล้ว เมื่อตราสารมีแนวโน้มที่สูงขึ้น นักเทรดสามารถทำการเปิดซื้อ; เมื่อราคาลดลงเรื่อยๆ แสดงว่าสามารถทำการเปิดขายได้ อย่างไรก็ตาม แนวโน้มมักจะมีจุดสิ้นสุดของมันเสมอ ดังนั้นนักเทรดสามารถใช้เส้นแนวโน้มและค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ในการยืนยันแนวโน้มราคา ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่จะช่วยให้นักเทรดสามารถมองเห็นว่าแนวโน้มจะยังคงดำเนินต่อไปหรือไม่ โดยทั่วไปแล้ว เมื่อค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ระยะสั้นอยู่เหนือค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่ระยะยาว หมายความว่านี่คือสัญญาณของตลาดกระทิง ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีสำหรับการเปิดซื้อของนักเทรด

5. การเบี่ยงเบนของราคา

การเบี่ยงเบนหมายถึง ราคาจะเคลื่อนไหวในทิศทางตรงกันข้ามกับตัวชี้วัดทางเทคนิค เช่น RSI, ตัวบ่งชี้การแกว่ง หรือ MACD สัญญาณเหล่านี้เป็นสัญญาณที่สำคัญในฟอเร็กซ์ที่ทำให้นักเทรดสามารถมองเห็นโอกาสในการกลับตัวของราคาได้อย่างชัดเจน